Deze zomer heb ik mijn krant (NRC Handelsblad) gelezen met een focus op de vraag: Kunnen we op communicatiegebied nog iets leren van bekende Nederlanders?
Een rode draad in onderstaande voorbeelden is de valkuil dat gedreven, betrokken mensen de fout maken om te denken dat zij de ander kunnen en moeten overtuigen. Als dat niet in één keer lukt gaan ze niet afstemmen op de ander maar zetten ze de turbo op hun eenrichtingscommunicatie. En….. raken ze uiteindelijk de ander kwijt en bereiken niets.
Hieronder een aantal veelzeggende voorbeelden.
- NRC 1-07-17 over Daniel Ropers, de voormalige directeur van bol.com.
Onderwerp is zijn kenmerkende jeugdige enthousiasme en zijn onwaarschijnlijk hoge spreektempo.
“Ropers blijft ratelen. Daarmee weet hij te inspireren en te motiveren. Maar het is ook absoluut zijn zwakte. Hij kan mensen helemaal suf lullen. Die kunnen hem niet meer volgen”Zijn gesprekspartner herinnert zich een gesprek van een aantal jaren terug waarin Ropers zó veel praatte totdat hij onderbroken werd en aan hem werd gevraagd : “Wil je een antwoord of wil je nog een tijdje naar jezelf luisteren”? Op dat moment werd hij stil en werd hij keihard met zijn grootste valkuil geconfronteerd.
- NRC 21-07-17 Mickey Huibregtsen in een interview
„Voorheen kon ik me niet inleven in het denkpatroon van iemand anders. Ik dacht dat iedereen zo in elkaar zat als ik. Ik onderbreek mensen vaak, want dan heb ik allang begrepen wat ze willen zeggen. Zonde van mijn tijd om te wachten tot ze hun zin hebben afgemaakt. Tegenwoordig excuseer ik me daarvoor.” Met pretogen: „Soms betrap ik mezelf erop dat ik nu heel vriendelijk zit te luisteren naar totale onzin.”
Even verderop in het interview: “ ik wil dingen veranderen in de maatschappij. Ik wil iets voor elkaar krijgen. Dan moeten mensen wel naar me wíllen luisteren.”
- NRC 21-07-2017 gesprek tussen Sylvana Simons en Heleen Mees met als kop : “Maar laat me dan ook even uitpraten”
Heleen Mees heeft al 2 keer eerder geprobeerd de monoloog van Simons te onderbreken en er tussen te komen door zinnen als “Mag ik nou even”en “Maar laat mij dan even uitpraten”Als dat niet lukt geeft ze feedback aan Simons: Jij diskwalificeert mij als gesprekspartner. Je trekt de discussie naar je toe, waardoor het een monoloog wordt in plaats van een gesprek”
- NRC 4/8/17 Sheila Sitalsing en Diederik Samson in gesprek.
Bij het ontbijt zegt Sitalsing dat zij gisteravond een beter beeld heeft gekregen van hoe het misging tussen Samsom en de PvdA. „Je wilt zó graag dat iedereen meegaat in jouw verhaal dat je alleen nog maar aan het vertellen bent waarom je dit doet. Ik kan me helemaal voorstellen dat de rest van de partij dacht: we willen wat terugzeggen, maar dat lukt niet.”
Samsom: „Ik had de overtuigingskracht van een stoomwals. Het was meer het overrijden dan het overtuigen van de ander. Ik heb amechtig geprobeerd van de fractie te houden, en zij van mij. Dat is moeizaam gelukt. Zij zeiden vertwijfeld: waarom luister je niet? Ik zei: waarom horen jullie niet wat ik zeg?
Tenslotte, als afsluiter een voorbeeld van hoe het ook kan:
- NRC 12/8/17 Interview met Michiel Eijkman, tandarts en hoogleraar.
Het interessantste wat ik leerde was dat je met je ogen moet luisteren.
Je kijkt naar het non-verbale gedrag van de ander en als je er in slaagt de juiste woorden te vinden voor wat die voelt of denkt, heb je binnen een paar minuten contact. De ander begrijpt me! “Je bent dan al een heel eind in de beïnvloeding”
TIP: Check in je omgeving of jouw manier van communiceren en overtuigen enige gelijkenis vertoont met de voorbeelden 1 t/m 4?
Credits afbeelding: sayot